W słowach zwiastowania Kazania na Górze, Pan Jezus mówi o kolejnym błogosławieństwie:
Mat. 5:6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni

Człowiek jest spragniony sprawiedliwości.
W księdze Jeremiasza pojawia się moment, w którym prorok staje przed Panem i rozpoczyna rozmowę:
Jer. 12:1-3 Panie! Ty będziesz miał słuszność, choćbym wszczął z tobą spór, a jednak chciałbym z tobą porozmawiać o sprawiedliwości: Dlaczego życie bezbożnych upływa szczęśliwie i bezpiecznie się czują wszyscy wiarołomni? 2. Ty ich zasadziłeś i oni puszczają korzenie, rosną i także wydają owoc. Bliski jesteś ich ust, lecz daleki od ich nerek. 3. Lecz, Panie, Ty znasz mnie, widzisz mnie, zbadałeś, że moje serce jest przy tobie...
Podobnie jak w sercu psalmisty z Psalmu 73 , w sercu Jeremiasza pojawia się pytanie o sprawiedliwość, gdy spogląda na kontrast pomiędzy życiem bezbożnych oraz tych, którzy kroczą Bożą Drogą.
Dlaczego tak jest, że bezbożnym się powodzi? Dlaczego zło się pomnaża i czasem wydaje się, że nic go nie powstrzymuje?

Jednym z wielkich wyzwań dla rodziców dzieci żydowskich, jest sprawa znalezienia właściwego momentu i sposobu, na przedstawienie dzieciom prawdy o Holokauście.
Jak dobrze wiedzą wszyscy rodzice, u dzieci bardzo wcześnie pojawia się potrzeba życia w sprawiedliwym świecie.
To dlatego kochający dzieci rodzice muszą z uwagą i sprawiedliwością obdarzać je dobrami i prezentami. Z tego powodu troską rodziców jest poświęcanie dzieciom takiej samej ilości czasu i uwagi.
Dla rodziców dzieci należących do narodu żydowskiego, który miał zostać wymazany z pamięci ludzi, pojawia się poważne wyzwanie.
W jaki sposób wytłumaczyć Holokaust i zaistnienie zła oraz niesprawiedliwości w tak strasznej postaci?
Kiedy nadejdzie właściwy moment, by powiedzieć dzieciom o ludziach, którzy chcieli unicestwić nasz cały naród?
Jak odpowiedzieć na ich pytania: Dlaczego? Co uczynić, gdy będą mówić, że nie rozumieją?

Pewna osoba z narodu wybranego, która jako jedyna z całej rodziny przeżyła Holokaust, w naszej osobistej rozmowie powiedziała, że jako mała dziewczynka, oddzielona od rodziców podczas II Wojny Światowej doszła do wniosku, iż to wszystko spotyka Żydów, gdyż muszą być źli... Jako mała, żydowska dziewczynka przyjęła tą trudną dla nas do zrozumienia myśl, gdyż nie mogła przyjąć, że zło, które dotknęło jej bliskich, zaistniało bez powodu. W jej świecie funkcjonowała sprawiedliwość, w osobistym, własnym zrozumieniu.

Człowiek pragnie żyć w sprawiedliwym świecie, w którym rządzi logika sprawiedliwości. Gdy tej sprawiedliwości zabraknie, zaczyna za nią tęsknić i jej szukać. Gdy jej nie odnajdzie, ogarnia go ciemność beznadziei.

Gdy człowiek poddaje swoje życie Bogu, zaczyna rozumieć, że oprócz ważnej potrzeby odpowiedzenia na pragnienie oglądania sprawiedliwości w otaczającym nas świecie, pierwszym i najważniejszym problemem jest rozwiązanie problemu jego własnej, grzesznej natury, w której mieszka niesprawiedliwość.

Gdy Dawid popełnił grzech cudzołóstwa z Betszebą i doprowadził do śmierci jej męża Uriasza, czytamy słowa, które ukazują jak wielką niesprawiedliwość może uczynić człowiek i jeżeli trwa w duchowym zaślepieniu, jak trudno jest mu samemu dostrzec problem i rozwiązać go:
2 Sam. 12:1-7 1. Wtedy Pan posłał Natana do Dawida, a ten, przyszedłszy do niego, powiedział: W pewnym mieście było dwóch mężów, Jeden bogaty, a drugi ubogi. 2. Bogaty miał bardzo wiele owiec i bydła, 3. Ubogi zaś nie miał nic oprócz jednej małej owieczki, Którą nabył. I żywił ją, a ona wyrosła u niego Razem z jego dziećmi. Z chleba jego jadała, z kubka jego piła, Na łonie jego sypiała i była mu jak córka. 4. Pewnego razu przybył do męża bogatego podróżny. Żal mu było wziąć ze swoich owiec czy ze swojego bydła, Aby je przyrządzić dla podróżnego, Który do niego przybył. Wziął więc owieczkę tego męża ubogiego, I ją przyrządził dla męża, który do niego przybył. 5. Wtedy Dawid wybuchnął wielkim gniewem na owego męża i rzekł do Natana: Jako żyje Pan, że na śmierć zasługuje mąż, który tak postąpił. 6. Za owieczkę zapłaci w czwórnasób, dlatego że taką rzecz uczynił i że nie miał litości. 7. Wtedy Natan rzekł do Dawida: Ty jesteś tym mężem. Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Ja cię namaściłem na króla nad Izraelem i Ja cię wyrwałem z ręki Saula.
Serce Dawida było poruszone niesprawiedliwością, lecz jego oczy zaślepione naprawdę o nim samym, o niesprawiedliwości mieszkającej w jego sercu…

Gdy człowiek staje przed obliczem Pana, staje w światłości, która najpierw ukazuje ciemność jego własnej niesprawiedliwości.
Jan. 16:8-9 A On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu i o sprawiedliwości, i o sądzie; 9. O grzechu, gdyż nie uwierzyli we mnie

Mat. 5:6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni
Głód, o którym wspomina Pan Jezus, to nie jakieś łagodne uczucie łaknienia, które można zaspokoić przy najbliższej okazji. To głód człowieka, który szuka pożywienia i wody chcąc zachować swoje życie.

Peinao - być głodnym, cierpieć z powodu głodu; 
Dipsao - być spragnionym; 
Chortadzo - być nasyconym, nakarmionym, mieć zaspokojone pragnienie

CO CZYNI CZŁOWIEK, WYPEŁNIONY PRAGNIENIEM SPRAWIEDLIWOŚCI?

1. Poddając wewnętrznego człowieka pod wpływ działania Ducha Świętego rozpoczyna swe poszukiwania od uświadomienia sobie własnej grzeszności.
Szukający sprawiedliwości pyta o świat, pyta o powód cierpienia, pyta o niesprawiedliwość. Jednak poprzez działanie Ducha Świętego, doznaje objawienia prawdy o nim samym - to w jego sercu, jak w sercu każdego człowieka, tkwi źródło problemu.
Rzym. 3:23 Gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej
Jako grzesznik jest niesprawiedliwy  i z tego powodu potępiony. Lecz szukający sprawiedliwości nie poddaje się, gdyż pragnie oglądać sprawiedliwość w swoim życiu, pragnie by zostało zdjęte z niego brzemię grzechu.
"Jak to się może stać?" To pytanie zadaje sobie wielokrotnie. "Jak mogę stać się sprawiedliwym w oczach Boga?" Nie doznaje spełnienia, dopóki nie zrozumie i nie przyjmie prawdy o usprawiedliwieniu w Chrystusie.
Zaczyna rozumieć, że Chrystus umarł w jego miejsce, zaczyna rozumieć jak mogą być zdjęte jego grzechy. Przyjmuje dar. Rodzi się na nowo. Umiera stary, potępiony, nieusprawiedliwiony człowiek. Do życia rodzi się nowy - stworzony przez Boga, usprawiedliwiony przez Jego krew.
1 Kor. 1:30. Ale wy dzięki niemu jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniem.
To błogosławieństwo jest udziałem tych, którzy szukają sprawiedliwości całym sercem - szukają jej poznania, szukają Boga.

2. Poddaje swoje życie Panu, pozwalając, by kształtował jego wnętrze i umożliwiał wydanie swoim postępowaniem świadectwa o Bożej sprawiedliwości
Gdy szukający sprawiedliwości odnajdzie Chrystusa, jego serce rozpala coraz większy żar pragnienia posiadania sprawiedliwego charakteru - na wzór Chrystusa.
Mówi w swym sercu: "Nie wystarcza, że wiem iż moje grzechy zostały przebaczone. Pragnę uświęcenia. Proszę, byś przemieniał mnie w mocy Twojej sprawiedliwości"
W duchowym boju o sprawiedliwość w osobistym życiu, apostoł Paweł wołał: Rzym. 7:24 Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci?
Łaknący i pragnący sprawiedliwości nie może spocząć, gdyż pragnie przemiany, by wszelka nieprawość została wyparta z jego życia. By rzeczywistość sprawiedliwości Królestwa Bożego - przemieniała jego codzienne życie.
1 Kor. 9:26-27 26. Ja tedy tak biegnę, nie jakby na oślep, tak walczę na pięści, nie jakbym w próżnię uderzał; 27. Ale umartwiam ciało moje i ujarzmiam...

3. Pragnie, szuka i dąży do sprawiedliwości w życiu innych
Człowiek łaknący i pragnący sprawiedliwości, prowadzony przez Ducha Świętego, zaczyna szukać sprawiedliwości w życiu tych, których Bóg stawia na jego drodze.
Zło tego świata wywołuje w nim bardziej uczucie smutku niż złości.
Szukający sprawiedliwości płacze nad zgubionym światem, podobnie jak czynił to jego Pan.
Łuk. 19:41-42 A gdy się przybliżył, ujrzawszy miasto, zapłakał nad nim, 42. Mówiąc: Gdybyś i ty poznało w tym to dniu, co służy ku pokojowi. Lecz teraz zakryte to jest przed oczyma twymi.

Jak Chrystus, człowiek szukający sprawiedliwości pragnie, by wszyscy mogli doznać błogosławieństwa, które stało się jego udziałem,  błogosławieństwa spragnionych sprawiedliwości.
Pragnie sprawiedliwości w świecie, który go otacza.
Nie zadawala się dogłębną analizą.
Nie poprzestaje na obojętnym spojrzeniu i obserwacją otoczenia.
Modli się o sprawiedliwość w życiu innych.
Wie, że prawdziwa sprawiedliwość ma swój początek w nowym życiu - zwiastuje więc usprawiedliwienie i sprawiedliwość Pana Jezusa.
W swym pragnieniu nie oskarża i nie potępia.

Widząc ludzi pogrążonych w niesprawiedliwości, nie wywyższa się na nimi w swoim sercu. Pamięta, że kiedyś sam żył w niesprawiedliwości i prosi o Bożą łaskę dla każdego z nich, o przejrzenie oczu i objawienie.

W Ewangelii Łukasza czytamy o faryzeuszu, którego postawa kontrastuje do postawy człowieka szukającego sprawiedliwości w duchu Chrystusowym

Łuk. 18:10-14 Dwóch ludzi weszło do świątyni, aby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik. 11. Faryzeusz stanął i tak się w duchu modlił: Boże, dziękuję ci, że nie jestem jak inni ludzie, rabusie, oszuści, cudzołożnicy albo też jak ten oto celnik. 12. Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę z całego mego dorobku. 13. A celnik stanął z daleka i nie śmiał nawet oczu podnieść ku niebu, lecz bił się w pierś swoją, mówiąc: Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu. 14. Powiadam wam: Ten poszedł usprawiedliwiony do domu swego, tamten zaś nie; bo każdy, kto siebie wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.

Łaknący i pragnący sprawiedliwości nie wywyższa się nad innymi, lecz stoi w pokorze przed obliczem Ojca i w świadomości okazanej mu łaski wstawia się za tymi, którzy nie poznali jeszcze dzieła zbawienia niosącego usprawiedliwienie i sprawiedliwość.
Jego codzienną modlitwę, wypełniają słowa: Mat. 6:10 Przyjdź Królestwo twoje, Bądź wola twoja, jak w niebie, tak i na ziemi

4. Pragnąc sprawiedliwości dla innych, wstępuje w ślady Chrystusa i jest gotów ponosić koszt  niesienia otaczającemu światu Bożej sprawiedliwości
Naśladuje w tym swojego Pana, który pragną sprawiedliwości zgubionego świata, był gotów oddać wszystko...
Łuk. 22:42 Ojcze, jeśli chcesz, oddal ten kielich ode mnie; wszakże nie moja, lecz twoja wola niech się stanie.

Gotów jest na cierpienie, poświęcenie. Podobnie jak apostoł Paweł który wołał:
Gal. 4:19 Dzieci moje, znowu w boleści was rodzę, dopóki Chrystus nie będzie ukształtowany w was;

....

Pan Jezus obiecuje łaknącym i pragnącym sprawiedliwości: "Albowie oni będą nasyceni"

Gdy Izrael zamiast szukać pomocy u Pana, szukał jej u Egipcjan, prorok Jeremiasz zwiastował:
"Gdyż mój lud popełnił dwojakie zło: Mnie, źródło wód żywych opuścili, a wykopali sobie cysterny, cysterny dziurawe, które wody zatrzymać nie mogą" Jer. 2:13
Pan Jezus zwiastuje sercom uczniów:
Mat. 5:6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni 
Łaknący i pragnący sprawiedliwości, doświadcza błogosławieństwa i nasycenia.
Przyp. 11:18 Bezbożny zdobywa złudne wynagrodzenie, lecz ten, kto sieje sprawiedliwość, ma pewną zapłatę.
Przyp. 21:21 Kto podąża za sprawiedliwością i dobrocią, ten znajduje życie, sprawiedliwość i cześć. 

Nasza modlitwa...

- O duchowe poznanie dotyczące dzieła Bożej sprawiedliwości

- Codzienne uwalnianie od naszych cielesnych pragnień, próbujących zająć miejsce łaknienia i pragnienia sprawiedliwości

- Uwolnienie od ciężarów i trosk próbujących okupować nasze serca

- Rezygnację z życia nastawionego na "chrześcijańską egzystencję" służącą tylko naszemu przetrwaniu

- Codzienne doświadczania bliskiej relacji z Bogiem, poznawanie Jego serca i przebywanie u źródła wszelkiej sprawiedliwości

Oprac. Piotr Ożana