W pobliżu miasta Cuzco, w Peru, na wysokości ponad 3600 m n.p.m, znajduje się kompleks inkaskich murów kamiennych, wpisanych od 1983 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Kompleks powstał pomiędzy XII i XV wiekiem. Podczas budowy ścian użyto potężnych głazów dostarczanych z kamieniołomów oddalonych o 15 km.

Mury kamienne są zbudowane bez zaprawy. Kamienie są tak dokładnie dopasowane, że zakłada się iż zostały zmiękczone przez substancję zdobytą z rosnących w okolicy roślin.

Starożytny i współczesny człowiek tworzył i tworzy wiele niezwykłych metod obrabiania kamieni. Jednak jak mówi Słowo Boże, gdy chodzi o serce, tylko Bóg może je zmiękczyć, uczynić mięsistym i ukształtowanym na Jego podobieństwo. Odczuwamy to we współczesnym świecie, w którym serca wielu ludzi są twarde, zamknięte, niedostępne i raniące innych "ostrymi krawędziami".

W księdze Ezechiela znajdujemy proroctwo zapisane prawie 600 lat przed przyjściem na świat Syna Bożego, zapowiadające czas, w którym Bóg dokona cudu we wnętrzu każdego, kto otworzy na Niego swoje życie:

Ezech. 11:19 Wtedy Ja dam im nowe serce i nowego ducha włożę do ich wnętrza; usunę z ich ciała serce kamienne i dam im serce mięsiste

Wszystko czego dokonał na ziemi Chrystus, było wypełnieniem tego Słowa. Pan Jezus, który nieustannie zwracał uwagę na serce, zniósł przegrodę oddzielającą człowieka od Boga. Rozpoczął się czas Bożej łaski, w którym w szczególny sposób zaczął działać Duch Święty, czyniąc serca mięsistymi i podatnymi na działanie Ducha Świętego.

Jednak był to też czas, w którym Bóg przekazywał i powtarzał ostrzeżenie mające uchronić każdego człowieka przed zatwardzaniem swoich serc: Hebr. 3:7-9 Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, 8. Nie zatwardzajcie serc waszych...

Kolejny fragment z rozważanej przez nas Ewangelii Jana, zawiera takie ostrzeżenie oraz wskazówkę dla naszych serc, jak chronić nasze serca przed stanem duchowej zatwardziałości i obojętności na głos Ducha Świętego

Jan. 12:34-50 Ale lud mu odpowiedział: Słyszeliśmy z zakonu, że Chrystus trwa na wieki; jakże więc możesz mówić, ze Syn Człowieczy musi być wywyższony? Kimże jest ów Syn Człowieczy? 35. Na to rzekł im Jezus: Jeszcze na małą chwilę światłość jest wśród was. Chodźcie, póki światłość macie, aby was ciemność nie ogarnęła; bo kto w ciemności chodzi, nie wie, dokąd idzie. 36. Wierzcie w światłość, póki światłość macie, abyście się stali synami światła. To Jezus powiedział, i odszedłszy, ukrył się przed nimi. 37. A chociaż tyle cudów dokonał wobec nich, nie wierzyli w niego, 38. Aby się wypełniło słowo proroka Izajasza, jakie wypowiedział: Panie, któż uwierzył wieści naszej, a komu objawiło się ramię Pana? 39. Dlatego nie mogli uwierzyć, że znowu rzekł Izajasz: 40. Zaślepił oczy ich I zatwardził serce ich, Aby nie widzieli oczami swymi I nie rozumieli sercem swym, I żeby się nie nawrócili, I żebym ich nie uzdrowił. 41. To powiedział Izajasz, gdyż ujrzał chwałę jego i mówił o nim. 42. Mimo to jednak wielu członków Rady uwierzyło w niego, ale gwoli faryzeuszów nie wyznawali swej wiary, żeby nie zostali wyłączeni z synagogi; 43. Umiłowali bowiem bardziej chwałę ludzką niż chwałę Bożą. 44. A Jezus zawołał donośnym głosem: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał. 45. Kto mnie widzi, widzi tego, który mnie posłał. 46. Ja jako światłość przyszedłem na świat, aby nie pozostał w ciemności nikt, kto wierzy we mnie. 47. A jeśliby kto słuchał słów moich, a nie przestrzegał ich, Ja go nie sądzę; nie przyszedłem bowiem sądzić świata, ale świat zbawić. 48. Kto mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym; 49. Bo Ja nie z siebie samego mówiłem, ale Ojciec, który mnie posłał, On mi rozkazał, co mam powiedzieć i co mam mówić. 50. I wiem, że przykazanie jego jest żywotem wiecznym. Przeto, co Ja wam mówię, mówię tak, jak mi powiedział Ojciec.

W przeczytanym fragmencie pojawia się rozmowa Pana Jezusa z częścią ludu, która zamknęła swoje serca na poselstwo zwiastowania Dobrej Nowiny.

Byli to ludzie, których serca były zimne i twarde, pozbawione wrażliwości na głos Ducha Świętego.

40. Zaślepił oczy ich I zatwardził serce ich, Aby nie widzieli oczami swymi I nie rozumieli sercem swym, I żeby się nie nawrócili, I żebym ich nie uzdrowił

Słowa te niosą pytania naszym sercom: Czy miłujący Bóg może zatwardzić serce człowieka? Czy istnieją ludzie, którzy z góry skazani są na niewiarę i potępienie?

Słowo Boże mówi nam o Bogu, który jak czytamy w 1 liście do Tymoteusza: "...chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy" 1 Tym. 2:4

Jednocześnie Pan przez Jego Słowo wielokrotnie mówi nam o bardzo ważnej prawdzie: Jeżeli człowiek świadomie zamyka swoje serce na Jego działanie, może przyjść moment, w którym w odpowiedzi ludzki upór i obojętność na działanie Ducha Świętego, Bóg czasami musi zatwardzić jego serce.

W liście do Rzymian czytamy słowa mówiące o "wydaniu człowieka na łup pożądliwości" z powodu jego obojętności na Boży głos.

Rzym. 1:21-24 ...poznawszy Boga, nie uwielbili go jako Boga i nie złożyli mu dziękczynienia, lecz znikczemnieli w myślach swoich, a ich nierozumne serce pogrążyło się w ciemności. 22. Mienili się mądrymi, a stali się głupi. 23. I zamienili chwałę nieśmiertelnego Boga na obrazy przedstawiające śmiertelnego człowieka, a nawet ptaki, czworonożne zwierzęta i płazy; 24. Dlatego też wydał ich Bóg na łup pożądliwości ich serc ku nieczystości, aby bezcześcili ciała swoje między sobą,

Paradidomi - wydać, przekazać, uwięzić (Mat. 4:12 A gdy Jezus usłyszał, że Jana uwięziono, usunął się do Galilei. Mar. 15:1 ...po czym związali Jezusa, odprowadzili go i wydali Piłatowi)

Z powodu obojętności serc, trwania w uporze i nie odwracania się od grzechu, Bóg musiał "wydać ludzi na łup pożądliwości ich serc ku nieczystości".

Podobnie z powodu złej postawy serc, Bóg musi czasem je zatwardzić...

Przyczyny zatwardziałości serca...

- Obojętność na Boży głos

Zanim Bóg zatwardził serce faraona, najpierw on sam stał się obojętny, pyszny i "twardy" wobec Bożego głosu

Po pierwszym kontakcie z faraonem, w którym Mojżesz przekazał jemu Bożą wolę wypuszczenia ludu Izraela, czytamy, że faraon, który przez całe swoje życie uciskał lud Izraela, słysząc Boży głos, nie przyjął go, lecz w obojętności serca nakazał jeszcze bardziej ciemiężyć naród wybrany.
Widząc jego reakcję, Mojżesz w osobistej rozmowie z Bogiem zawołał: 2 Moj. 5:23 Wszak od tej chwili, gdy poszedłem do faraona, aby mówić w imieniu twoim, gorzej postępuje z tym ludem...

Bóg musiał zatwardzić serce faraona widząc jego sprzeciw wobec Bożego działania, by móc zrealizować dobry plan wyzwolenia ludu Izraela z niewoli Egiptu.

- Niewdzięczność, niewiara i bunt

Hebr. 3:7-9 Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, 8. Nie zatwardzajcie serc waszych, jak podczas buntu, W dniu kuszenia na pustyni, 9. Gdzie kusili mnie ojcowie wasi i wystawiali na próbę, Chociaż oglądali dzieła moje przez czterdzieści lat

Ps. 95:8 Nie zatwardzajcie serca waszego, jak w Meriba, Jak w dniu pobytu w Massa na pustyni

5 Moj. 10:16 Obrzeżcie więc nieobrzezkę waszego serca, a waszego karku już nie zatwardzajcie

- Nieposłuszeństwo

Saul
1 Sam. 16:14 A gdy od Saula odstąpił Duch Pański, zaczął go trapić duch zły, też od Pana.

- Spowszednienie tego co Boże, święte i drogocenne owocujące obojętnością serc

Mieszkańcy Nazaret

Mar. 6:4-6 A Jezus rzekł im: Nigdzie prorok nie jest pozbawiony czci, chyba tylko w ojczyźnie swojej i pośród krewnych swoich, i w domu swoim, 5. I nie mógł tam dokonać żadnego cudu, tylko niektórych chorych uzdrowił, wkładając na nich ręce. 6. I dziwił się ich niedowiarstwu. I obchodził okoliczne osiedla, i nauczał,

- Pycha

Uczeni w Piśmie i Faryzeusze
Mar. 3:22 A uczeni w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy, mówili, że ma Belzebuba i że mocą księcia demonów wypędza demony

Mat. 12:31 Dlatego powiadam wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będzie ludziom odpuszczone, ale bluźnierstwo przeciw Duchowi nie będzie odpuszczone.

.......................................

W słowach Pana Jezusa i w opisie wydarzenia dostrzegamy wskazówki pozwalające chronić nas przed obojętnością i zatwardziałością serc:

- Przyjmowanie z bojaźnią Bożą krótkiego czasu łaski i wspaniałego daru Zbawienia

35 Jeszcze na małą chwilę światłość jest wśród was. Chodźcie, póki światłość macie, aby was ciemność nie ogarnęła...

- Przyjmowanie świadectwa Bożych dzieł i cudów
37. A chociaż tyle cudów dokonał wobec nich, nie wierzyli w niego

- Nie pozwalanie, by porywał nas nurt podążających szeroką drogą ludzi niewiary

42. Mimo to jednak wielu członków Rady uwierzyło w niego

Piotr do zebranych w Jerozolimie ludzi po zesłaniu Ducha Świętego: Dz.Ap. 2:40-41 Wielu też innymi słowy składał świadectwo i napominał ich, mówiąc: Ratujcie się spośród tego pokolenia przewrotnego. 41. Ci więc, którzy przyjęli słowo jego, zostali ochrzczeni i pozyskanych zostało owego dnia około trzech tysięcy dusz

.........................................

Nasz Bóg jest Bogiem wielkiej miłości, dobroci i łaski
Ps. 30:5-6 Wysławiajcie Pana, święci jego, I wyznawajcie święte imię jego! 6. Bo tylko chwilę trwa gniew jego, Ale życzliwość jego całe życie. Wieczorem bywa płacz, Ale rankiem wesele

Bóg cieszy się, gdy może czynić serca miękkimi i podatnymi na Jego działanie.

Bóg pragnie uwalniać, darzyć życiem i błogosławić.

Dlatego Pan był gotów ze względu na dziesięciu sprawiedliwych zachować wypełnioną grzechem Sodomę i Gomorę.

Dlatego też Bóg posłał Jonasza do pogańskiego miasta Niniwy.

W Dziejach Apostolskich czytamy o Lidii, której Pan otwiera serce na zwiastowanie Ewangelii.

Dz.Ap. 16:14 Przysłuchiwała się też pewna bogobojna niewiasta, imieniem Lidia, z miasta Tiatyry, sprzedawczyni purpury, której Pan otworzył serce, tak iż się skłaniała do tego, co Paweł mówił.

Otwarcie serc na zwiastowanie Dobrej Nowiny, ukazanie Drogi w mocy Bożej światłości i uczynienie nas zdolnymi do kroczenia nią, są głębokim pragnieniem Wszechmogącego Boga!

Bóg mówił...

Izaj. 1:18-19 Chodźcie więc, a będziemy się prawować - mówi Pan! Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna. 19. Jeżeli zechcecie być posłuszni, z dóbr ziemi będziecie spożywać

Jan. 10:28 I Ja daję im żywot wieczny, i nie giną na wieki, i nikt nie wydrze ich z ręki mojej.

Bóg, który umiłował nas wielką miłością i pragnie nas błogosławić, przekazuje także słowa mające chronić nas przed duchowym zobojętnieniem i zatwardziałością serc.

Efez. 5:10-11 Dochodźcie tego, co jest miłe Panu 11. I nie miejcie nic wspólnego z bezowocnymi uczynkami ciemności...

Hebr. 3:6-15 Lecz Chrystus jako syn był ponad domem jego; a domem jego my jesteśmy, jeśli tylko aż do końca zachowamy niewzruszenie ufność i chwalebną nadzieję. 7. Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, 8. Nie zatwardzajcie serc waszych,jak podczas buntu, W dniu kuszenia na pustyni, 9. Gdzie kusili mnie ojcowie wasi i wystawiali na próbę, Chociaż oglądali dzieła moje Przez czterdzieści lat, 10. Dlatego miałem wstręt do tego pokolenia I powiedziałem: Zawsze ich zwodzi serce; Nie poznali też oni dróg moich, 11. Tak iż przysiągłem w gniewie moim: Nie wejdą do odpocznienia mego. 12. Baczcie, bracia, żeby nie było czasem w kimś z was złego niewierzącego serca, które by odpadło od Boga żywego, 13. Ale napominajcie jedni drugich każdego dnia, dopóki trwa to, co się nazywa ''dzisiaj'', aby nikt z was nie popadł w zatwardziałość przez oszustwo grzechu. 14. Staliśmy się bowiem współuczestnikami Chrystusa, jeśli tylko aż do końca zachowamy niewzruszenie ufność, jaką mieliśmy na początku. 15. Gdy się powiada: Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, Nie zatwardzajcie serc waszych, jak podczas buntu

- Zachowajcie niewzruszenie ufności i chwalebną nadzieję (w.6)
- Dziś, jeśli Jego głos usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych (w.8 i 15)
- Baczcie na swoje serca, by wierzyły i trwały w bliskiej społeczności z Bogiem (w.12)
- Napominajcie jedni drugi każdego dnia, dopóki trwa to, co nazywa się dzisiaj (w.13)
- Zachowujcie niewzruszenie ufność, jaką mieliście na początku (w.14)
- Dziś, jeśli Jego głos usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych (w.15)

Ew. Jana 12: 36 Wierzcie w światłość, póki światłość macie!

Nasza modlitwa…

- O wdzięczność za wspaniały dar społeczności z Ojcem, którego pragnieniem jest darzyć życiem i błogosławić
- Codzienne pozwalanie Panu by uwalniał nas od wszelkiego związku z duchem obojętności, nieposłuszeństwa, spowszednienia tego co Boże, pychy i zagłuszania głosu Ducha Świętego
- Przyjmowanie z bojaźnią Bożą krótkiego czasu łaski i wspaniałego daru Zbawienia
- Przyjmowanie w sercu świadectw dokonanych już Bożych dzieł i cudów
- Nieustanne „płynięcie z Panem pod prąd” i „ratowanie się spośród pokolenia przewrotnego”
- Nie pozostawianie „neutralnych miejsc”, które zawsze będą obszarem ataków przeciwnika próbującego przez nie przejąć kontrolę nad naszym życiem

Jan. 3:16-17 Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. 17. Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, lecz aby świat był przez niego zbawiony

Oprac. Piotr Ożana